ଯେତେବେଳେ ମୋର ଶିକ୍ଷାଦାନ କୌଶଳ ବିଷୟରେ କଥା ଆସେ, ପ୍ରକୃତରେ ମୋ ଶ୍ରେଣୀଗୃହରେ, ମୁଁ ଅନେକ କାର୍ଯ୍ୟକଳାପ କରିବି, ଯେପରିକି ଜାଜ୍ ଗୀତ, କାହୁଟ୍ ଖେଳ, ଜିଓପାର୍ଡି ଏବଂ TPR ବ୍ୟାୟାମ ଇତ୍ୟାଦି। କିନ୍ତୁ ମୂଳତଃ, ଏହି ସମସ୍ତ କାର୍ଯ୍ୟକଳାପର ଲକ୍ଷ୍ୟ ହେଉଛି ଛାତ୍ରମାନଙ୍କୁ ଇଂରାଜୀ ଶିଖିବା ଏକ ଆକର୍ଷଣୀୟ ଯାତ୍ରା ପାଇଁ ପ୍ରେରଣା ଦେବା; ସେମାନଙ୍କୁ ଖୋଲିବା ଏବଂ ଖୋଲା ହାତରେ ଜ୍ଞାନ ଗ୍ରହଣ କରିବାକୁ ଉତ୍ସାହିତ କରିବା। କାରଣ, ଏକ ଖୋଲା ମନ ଯାହା ଶିଖିବାକୁ ପ୍ରସ୍ତୁତ ଏବଂ ଉତ୍ସାହିତ, ପ୍ରକୃତରେ ଏକ ନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ ବିଷୟ କିମ୍ବା ଶ୍ରେଣୀ ପାଇଁ ସେମାନଙ୍କର ଦ୍ୱାର ବନ୍ଦ କରିବାଠାରୁ ବହୁତ ଭିନ୍ନ। ଏହା ପ୍ରକୃତରେ ବହୁତ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ। ଯଦି ଆପଣ ଜଣେ ଛାତ୍ରଙ୍କୁ ଅନୁଭବ କରାନ୍ତି ଯେ ସେ ଶିଖିବାକୁ ପ୍ରସ୍ତୁତ, ତେବେ ସେ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଭାବରେ ଅଧିକ ଜ୍ଞାନ ଗ୍ରହଣ କରିବେ, ଅବଶୋଷିତ କରିବେ ଏବଂ ଦୀର୍ଘ ସମୟ ପାଇଁ ଅଧିକ ରଖିବେ। କିନ୍ତୁ ଯଦି ଜଣେ ଛାତ୍ର ତାଙ୍କ ଦ୍ୱାର ବନ୍ଦ କରିବାକୁ ବାଛନ୍ତି ଏବଂ ଆପଣଙ୍କ ପାଇଁ ନ ଖୋଲିବାକୁ ନିଷ୍ପତ୍ତି ନିଅନ୍ତି, ତେବେ ସେମାନେ କିଛି ପାଇବେ ନାହିଁ।

ଉଦାହରଣ ସ୍ୱରୂପ, ଶ୍ରେଣୀଗୃହରେ ଏକ କୌଶଳ ଭାବରେ ଜାଜ୍ ଚାଣ୍ଟସ୍, ଜଣେ ଆମେରିକୀୟ ଭାଷା ଶିକ୍ଷା ବିଶେଷଜ୍ଞ କାରୋଲିନ୍ ଗ୍ରାହାମଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ସୃଷ୍ଟି କରାଯାଇଛି। ଏହାର ପ୍ରୟୋଗ ପ୍ରକୃତରେ ବହୁତ ବ୍ୟାପକ, ଏକ ଅତ୍ୟନ୍ତ ବ୍ୟବହାରିକ ଉପକରଣ। ଏହା ଯେକୌଣସି ଶବ୍ଦାବଳୀ, ଯେକୌଣସି ବ୍ୟାକରଣ ବିନ୍ଦୁ ଯାହାକୁ ଛାତ୍ରମାନେ ମନେ ରଖିବାକୁ ଆବଶ୍ୟକ ତାହାକୁ ଏକ ମନ୍ତ୍ରରେ ପରିଣତ କରିବାକୁ ଅନୁମତି ଦିଏ। କିଛି ଜିନିଷ, ଯାହା ପ୍ରଥମ ଥର ପାଇଁ ମନେ ରଖିବା ବହୁତ ବିରକ୍ତିକର ଏବଂ କଷ୍ଟକର ହୋଇପାରେ, ତାହାକୁ ବହୁତ ଗ୍ରୁଭି, ତାଳ ଏବଂ ମଜାଦାର ଜିନିଷରେ ପରିଣତ କରାଯାଇପାରିବ। ଏହା ଯୁବ ଶିକ୍ଷାର୍ଥୀମାନଙ୍କ ପାଇଁ ବହୁତ ସହାୟକ, କାରଣ ସେମାନଙ୍କର ମସ୍ତିଷ୍କ କିଛି ନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ ତାଳ ଏବଂ ଢାଞ୍ଚା ଥିବା ଜିନିଷଗୁଡ଼ିକ ପ୍ରତି ବହୁତ ପ୍ରତିକ୍ରିୟାଶୀଳ। ଛାତ୍ରମାନେ ପ୍ରକୃତରେ ଏହାକୁ ଉପଭୋଗ କରନ୍ତି ଏବଂ ଆମେ ଏଥିରୁ କିଛି ସଙ୍ଗୀତ ମଧ୍ୟ ତିଆରି କରିପାରିବା। ଏହା ଛାତ୍ରମାନଙ୍କୁ ସହଜରେ ସେହି ଜ୍ଞାନ ହାସଲ କରିବାରେ ସାହାଯ୍ୟ କରେ ଯାହା ସେମାନଙ୍କୁ ଶିଖିବାକୁ ଆବଶ୍ୟକ।

ମୋ ଶ୍ରେଣୀଗୃହରେ ମୁଁ ବ୍ୟବହାର କରୁଥିବା ଆଉ ଏକ କୌଶଳ ହେଉଛି TPR, ଯାହା ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଶାରୀରିକ ପ୍ରତିକ୍ରିୟା ପାଇଁ ବ୍ୟବହୃତ ହୁଏ। ଏହା ଛାତ୍ରଛାତ୍ରୀମାନଙ୍କୁ ସେମାନଙ୍କର ସମସ୍ତ ଶରୀର ଅଂଶକୁ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଭାବରେ ନିୟୋଜିତ କରିବାକୁ ଏବଂ କିଛି ମୌଖିକ ଇନପୁଟ୍ ପ୍ରତି ପ୍ରତିକ୍ରିୟା ଦେବା ପାଇଁ କିଛି ଶାରୀରିକ ଗତିବିଧି ବ୍ୟବହାର କରିବାକୁ କୁହେ। ଏହା ଛାତ୍ରଛାତ୍ରୀମାନଙ୍କୁ ଶବ୍ଦର ଶବ୍ଦକୁ ଶବ୍ଦର ଅର୍ଥ ସହିତ ସଂଯୋଜିତ କରିବାକୁ ସକ୍ଷମ କରିପାରିବ।